Kategoria: Gazetka

Belgia: połowa przypadków eutanazji nieujawniona
W Belgii eutanazja wymknęła się spod kontroli państwa i prawa. Według raportu opublikowanego w „British Medical Journal”, personel medyczny nie zgłosił prawie połowy wszystkich przeprowadzonych eutanazji, chociaż dokładna sprawozdawczość jest ściśle wymagana na podstawie obowiązującej ustawy. Szacuje się, że ok. 32 proc. przypadków uśmiercenia pacjentów to tzw. eutanazja niedobrowolna, przeprowadzona bez uprzedniej prośby i zgody chorego. [Za: LifeSiteNews]

SKĄD TA  FALA AGRESJI?

-  Narastająca    agresja   wśród  młodzieży   to   skutek    zmian  w   naszym   kraju. Rodzice  w  pogoni  za  pieniędzmi  (preferowanie  konsumpcyjnego  modelu  życia MIEĆ  na   rzecz   BYĆ)   mają  coraz   mniej  czasu  dla   dzieci (z  badań  wynika,  iż  dziennie  poświęcają   dzieciom   2  minuty).  Niestety   nie  zdają  sobie  sprawy,  jak  bardzo  w  ten  sposób  je  krzywdzą.

-   Nastolatkowie , pozbawieni  zasad,  nakazów  i  praw  żyją  w  próżni.  Bez  jasno  wytyczonych  granic  nie  są  w  stanie  nawiązać   więzi,  ani  z  rówieśnikami,  ani  z  dorosłymi. Tracą   zdolność  dostrzegania   cierpienia,  nie  są  zdolni  do  empatii  (współodczuwania  przeżyć   innych,  wywoływanych  emocji,  uczuć). A   jeśli  do  tego  w  domu   stykają  się  z  agresją,  są  na  najlepszej  drodze  do  uznania  przemocy  za  obowiązującą  normę.

-   Ważne, aby   dorośli   z  ich  życia, otoczenia   jak  najszybciej   skupili  się  na  pokazywaniu  im   prawidłowych  wzorców.  Dzieci   muszą  zobaczyć,  jak  nawiązywać  zdrowe  relacje w   grupie (DAJ  PRZYKŁAD   A   NIE    WYKŁAD),  ale  też   nauczyć  się  asertywności,  pewności  siebie  i  umiejętności   stawiania  granic   drugiemu   człowiekowi  (GDZIE    ZACZYNA   SIĘ   KRZYWDA   DRUGIEGO   CZŁOWIEKA   KOŃCZY  SIĘ   NASZA   WOLNOŚĆ).

-   Konieczna   jest   edukacja   tych    rodziców,  którzy  skupieni  na  sobie   nie  mają  pojęcia   o   wychowaniu   dzieci!

Zbudowanie   dobrych  więzi  w   rodzinie  jest  podstawą.   Dzieci,  które  są  doceniane,  otrzymują  w   rodzinie  wsparcie  emocjonalne,  czują,  że  są   kochane,  rozwijają  poczucie  własnej   wartości     MAJĄ    SZACUNEK   DLA  INNYCH.

Polecam     książkę   Jerzego  Mellibrudy,  "Pułapka   nie   wybaczonej  krzywdy."

KĄCIK PEDAGOGA - AGRESJA

Media informują o brutalnych przestępstwach z udziałem młodych ludzi, podejmowanych przez nich próbach samobójczych (pod wpływem negatywnych zdarzeń), a także o znęcaniu, szykanowaniu czy innego rodzaju zachowaniach agresywnych wobec rówieśników, nauczycieli, młodszych i słabszych. Od wielu lat trwają badania nad przyczynami nasilania się agresji i możliwościami ograniczenia jej skali. W ostatnich latach większość koncentruje się na czynnikach socjologicznych związanych z oddziaływaniem mediów, kultury masowej, przemian ustrojowych. Nie bez znaczenia są również zmiany psychopedagogiczne, np. współczesny styl wychowania dzieci i młodzieży, poważne dysfunkcje rodziny (alkoholizm, bezrobocie, duża liczba rozwodów, rodziny rozbite, bieda, niewydolność wychowawcza rodziców), doświadczanie przemocy domowej. Istnieje wiele koncepcji wyjaśniających powody zachowań agresywnych: 1. Agresja jako instynkt Źródło agresji tkwi wewnątrz człowieka. Instynkt agresji jest wrodzony i dziedziczony, a emocja, która agresji towarzyszy - gniew - jest siłą motywującą do zachowań o charakterze agresywnym. Energia agresywna jest stale wytwarzana i gromadzona w organizmie człowieka. Stały jej napływ musi być regulowany przez okresowe rozładowanie (stąd zachowania agresywne). 2. Agresja a frustracja. Agresja jest odpowiedzią na frustrację ( czyli zablokowanie aktywności ukierunkowanej na realizację potrzeb, osiągnięcia celów). Frustracja, złość sprawia, że organizm znajduje się w stanie pobudzenia, które prowadzi do agresji. 3. Agresja jako rezultat uczenia. Człowiek uczy się przez naśladownictwo, modelowanie. Uczenie się zachowań agresywnych przez obserwację zachowań innych oraz skutków, do jakich to zachowanie prowadzi. DEFINICJA AGRESJI: wszelkie działanie fizyczne (bicie, szarpanie, popychanie) lub słowne (wyzywanie, szydzenie, wyśmiewanie, izolowanie, grożenie, obmawianie, fałszywe oskarżanie, złośliwe uwagi), którego celem jest wyrządzenie krzywdy fizycznej lub psychicznej - rzeczywistej bądź symbolicznej - jakiejś osobie lub czemuś co ją zastępuje.1

1 Słownik  psychologiczny,  red. W. Szewczuk, WP, Warszawa  1985, s.11